Ik heb gevochten. Gebeden. Gehoopt.

Als liefhebben loslaten wordt
Aan de buitenkant leek alles goed. Een gezin. Een geloof. Een leven dat ‘klopte’. Maar van binnen raakte ik mezelf langzaam kwijt. En ik bleef. Ondanks alles. Want dat doe je. Zeker als je christen bent. Je gelooft in trouw. In vergeving. In volhouden. Tot die dag. De dag waarop hij zei:
“Ik wil niet meer verder”.
Mijn hart brak.
Alles waar ik in geloofde, leek in één klap weg. Maar ik wilde geen scheiding. Ik heb gevochten. Gebeden. Gehoopt. Voor hem. Voor ons. Voor wat we hadden.
En toen. Een paar weken later.
Bleek ik zwanger.
Mijn wereld stond stil. Wat al pijn deed, werd nog dieper, rauwer. Een nieuw leven groeide in mij, terwijl het leven dat ik kende uit elkaar viel. Ik wist niet meer wat ‘juist’ was. Alle zekerheden vielen weg.
Behalve Eén. In die donkere, eenzame periode sprak Hij. Zacht. Helder.
“In jou groeit een meisje. En Ik zal jullie een mooie toekomst geven”.
Zijn stem sneed dwars door de chaos. Niet als een makkelijke uitweg, maar als een belofte. Een belofte die ik vasthield, ook als ik het zelf niet meer kon.
De pijn die niemand zag
In de christelijke wereld is scheiden beladen. Er zijn meningen. Stiltes. Oordelen – soms uitgesproken, vaak alleen voelbaar. En daar stond ik:
Zwanger.
Gebroken.
Vol schaamte.
Met lege handen.
Ik kende de Bijbelteksten. De normen. De verwachtingen. Maar het was juist in mijn diepste verdriet dat ik Zijn nabijheid meer dan ooit voelde. Psalm 34 zegt: “De HEER is nabij de gebrokenen van hart”. Dáár vond ik Hem. Niet in perfectie. Maar in puin. Niet in de juiste antwoorden. Maar in Zijn aanwezigheid.
Herstel begint klein
Scheiden is geen beslissing. Het is een reis. Lang. Rauw. Vol vragen en verlies. Mijn herstel kwam niet ineens.
Het kwam in kleine, onverwachte momenten: door gesprekken waarin ik écht werd gezien, bijbelteksten die precies op tijd binnenkwamen. Door de vele gebeden die ik niet kon bidden, maar die wel werden gehoord.
Ademhalen. Opstaan. Mild zijn voor mezelf. Dag voor dag. Soms uur voor uur. Ik leerde:
Ik hoef de hele toekomst niet te overzien.
Ik mag leven bij de dag.
Zijn genade is er elke ochtend opnieuw.
Van Gebroken naar Heel – in ontwikkeling
Nu – ruim zes jaar later – kijk ik terug. Ik zie hoe intens het was. Hoeveel er is gebeurd. Hoe diep de pijn ging.
Maar ik zie ook:
Hoe groot mijn dankbaarheid is.
Voor waar ik nu sta.
Voor Wie mij gedragen heeft.
Voor het meisje dat in mij groeide – en met haar, een nieuw begin. Juist door deze reis ontstond er een verlangen. Ik wil vrouwen helpen die ook door scheiding of verlies zijn gegaan. Niet met simpele adviezen.
Niet met “je moet gewoon verder”. Maar met ruimte. Voor stilstand. Voor rouw. Voor echte heling. Met zachtheid. Met waarheid. Met God. Daarom ontwikkel ik het 1 op 1 programma: Van Gebroken naar Heel.
Een traject voor vrouwen die opnieuw willen leren leven – met geloof, met mildheid en met moed.
Wil je weten wanneer dit programma start? Laat het me weten via
www.praktijkkeepthefaith.nl
– dan hou ik je als eerste op de hoogte.
Jij bent niet alleen
Misschien herken jij jezelf in mijn verhaal. Misschien zit jij ook in dat schemergebied tussen hoop en verlies. Tussen vasthouden en loslaten. Tussen geloven en wankelen.
Dan wil ik je dit zeggen:
Je bent niet zwak.
Je bent niet te laat.
Je bent op weg.
Kwetsbaarheid is geen schande. Het is juist wat ons verbindt. En het is daar – in het breekbare – waar hoop geboren wordt. Gods liefde zit niet alleen in volhouden, maar juist ook in het durven beginnen. Hij is dichtbij.
In jouw verhaal. Ook nu.
🌼 Ken je iemand die dit moet lezen?
Stuur het door. Bemoedig. Deel de hoop.